Abaka Han, 1234 yılında doğmuş ve 1282 yılında ölmüş olan, Moğol İmparatorluğu’nun bir kolu olan İlhanlılar Devleti’nin ikinci hükümdarıdır. Babası Hülagü Han’ın 1265 yılındaki ölümünden sonra tahta geçen Abaka Han, İlhanlılar Devleti’ni 1265-1282 yılları arasında yönetmiştir. Yönetimi döneminde, Moğol İmparatorluğu’nun batıdaki en önemli temsilcilerinden biri olmuş ve Orta Asya, Orta Doğu ve Anadolu coğrafyasında etkili bir lider olarak tarihe geçmiştir.
Abaka Han’ın hükümdarlık dönemi, İlhanlılar Devleti’nin siyasi ve askeri açıdan güçlenme sürecine denk gelir. Hülagü Han’ın kurduğu güçlü yönetim yapısını devam ettiren Abaka Han, iç politikada istikrarı sağlamak için çeşitli reformlar gerçekleştirmiştir. Özellikle, Orta Doğu’daki karmaşık dinî ve etnik yapıyı dengelemek amacıyla, farklı inanç gruplarına karşı hoşgörülü bir politika izlemiştir. Bu dönemde, Budizm’den Hristiyanlığa kadar farklı dinler arasında denge kurmaya çalışmıştır.
Dış politikada ise Abaka Han, özellikle Memlûk Sultanlığı ile zorlu mücadeleler içine girmiştir. Memlûklar ile yaptığı Elbistan Muharebesi, İlhanlılar için önemli bir dönüm noktası olmuştur. Bu savaşı kaybetmesine rağmen, Abaka Han, İlhanlılar’ın batı sınırlarını korumaya devam etmiş ve Memlûk tehdidine karşı koymayı başarmıştır.
Abaka Han’ın ekonomik politikalara da önem verdiği bilinmektedir. Tarım ve ticareti teşvik ederek, ülkenin ekonomik yapısını güçlendirmeye çalışmıştır. Özellikle, İpek Yolu üzerindeki ticaretin güvenliğini sağlayarak, İlhanlı Devleti’nin ekonomik refahını artırmıştır.
Abaka Han’ın yönetiminde İlhanlılar, sanat ve bilim alanında da gelişmeler göstermiştir. Döneminde, özellikle mimari alanda önemli eserler inşa edilmiştir. Bu eserler, İlhanlılar’ın kültürel mirasını zenginleştirmiş ve gelecek nesillere aktarılmasını sağlamıştır.
1282 yılında ölümü üzerine, yerine kardeşi Ahmed Teküder geçmiştir. Tarih boyunca güçlü liderliği ve stratejik zekâsı ile anılmış ve İlhanlılar Devleti’nin önemli hükümdarlarından biri olarak tarihteki yerini almıştır.