Alban Berg, 20. yüzyılın en önemli Avusturyalı bestecilerinden biri olarak kabul edilen ve özellikle opera, orkestra ve oda müziği alanlarında yenilikçi eserler veren bir besteciydi. Doğum tarihi 9 Şubat 1885 olan Berg, Avusturya’nın başkenti Viyana’da dünyaya geldi. Müzik tarihindeki yeri, Arnold Schoenberg ve Anton Webern ile birlikte oluşturduğu İkinci Viyana Okulu’nun bir parçası olmasından kaynaklanır. Bu okul, 12 ton tekniği olarak bilinen dodekafoni sistemini geliştirerek atonal müziğin öncülüğünü yapmıştır.
Berg’in müzik kariyeri oldukça genç yaşta başladı. Kendi kendine piyano çalmayı öğrenen Berg, daha sonra 1904 yılında Arnold Schoenberg’in öğrencisi oldu. Schoenberg, Berg üzerinde derin bir etki bıraktı ve onun müzikal dilinin şekillenmesinde önemli bir rol oynadı. Berg’in ilk önemli eseri, 1910 yılında tamamladığı “Piyano Sonatı Op. 1” oldu. Bu eser, onun dodekafonik sistemle henüz tanışmadığı dönemde yazılmış bir eserdir, ancak Berg’in melodik ve harmonik yenilikçiliğinin işaretlerini taşır.
Berg’in müzikal kariyerindeki en önemli dönüm noktası, 1925 yılında tamamladığı “Wozzeck” operasıdır. Bu eser, Georg Büchner’in tamamlanmamış bir oyunundan esinlenerek yazılmıştır. “Wozzeck,” operada geleneksel tonaliteyi tamamen terk eden ilk eserlerden biri olarak kabul edilir. Eser, hem müzik eleştirmenleri hem de dinleyiciler tarafından büyük beğeni topladı ve Berg’e uluslararası ün kazandırdı. Berg’in müziğinde sıkça görülen yoğun duygusal ifade, bu operada doruk noktasına ulaşır.
Berg, “Wozzeck”ten sonra da yenilikçi çalışmalarına devam etti. Bir başka önemli eseri ise “Lulu” operasıdır. Ancak bu opera, Berg’in 1935 yılında, henüz 50 yaşında iken ani ölümünden dolayı yarım kaldı. “Lulu,” ölümünden sonra Friedrich Cerha tarafından tamamlanarak 1979 yılında sahnelendi. Berg’in müziği, atonal dilin karmaşıklığına rağmen duygusal derinliği ve insan doğasına olan içsel bakışı ile dinleyicilere hitap etmektedir.
Berg’in oda müziği alanındaki katkıları da göz ardı edilemez. Özellikle “Yaylı Çalgılar Dörtlüsü Op. 3” ve “Lirik Süit” gibi eserleri, onun melodi ve ritimdeki ustalığını ve yenilikçi yaklaşımını sergiler. “Lirik Süit,” Berg’in kişisel yaşamındaki karmaşık duygusal deneyimlere de bir yankı olarak görülür.
Alban Berg, bestecilik hayatı boyunca hem Viyana klasik müziğinin geleneklerine bağlı kalmış hem de modern müziğin yenilikçi yollarından biri olan atonaliteyi keşfetmiştir. Bu iki unsuru başarılı bir şekilde bir araya getirerek, kendi özgün müzikal dilini geliştirmiştir. Berg’in eserleri, bugün hala dünya çapında birçok orkestranın ve opera evinin repertuarında yer almakta ve geniş bir dinleyici kitlesi tarafından beğeniyle dinlenmektedir.